O lekturach obowiązkowych słów kilka + co sądzę o spisie lektur szkolnych według nowej podstawy programowej

Kochani książkoholicy!

Niektórzy mają je z sobą, inni właśnie napawają się okresem ich trwania, a jeszcze inni dopiero będą doświadczać ich prawdziwego smaku. Wakacje. Czas wolny, czas leniuchowania i leżenia do góry brzuchem. Przez przysłaniające promienie okulary przeciwsłoneczne, widzicie tytuł posta i myślicie: "Dziewczyno, nie masz litości?!'' Otóż ją mam i z tego miejsca przekonam Was, że ten temat nie musi nieodłącznie kojarzyć się z wizerunkiem polonistki w podeszłym wieku, dzierżącej linijkę w dłoni, nudnych lekcji języka polskiego czy koszmarnych kartkówkach z treści.




Po wakacjach wybieram się do trzeciej klasy liceum, zatem mam za sobą pewien bagaż doświadczeń związany ze szkolnymi lekturami. Przestarzałe okładki, które kryją za sobą nie zawsze ciekawą treść mogą nie jednego ucznia przyprawić o zawrót głowy. Przede wszystkim nie łudźcie się, że jak przeczytacie każdą lekturę szkolną to wyrośniecie na geniuszy, bo bazując tylko na takim zestawie, gwarancja kapitalnej przyszłości nie jest w Waszej kieszeni. Dodatkowym minusem, dla którego polski system oświaty znalazł rozwiązanie, jest kanon lektur. Dotychczas niezmienny od lat zestaw książek zamiast zachęcać młodzież do sięgnięcia po ciekawe lektury raczej budził niechęć. Do końca życia będę wdzięczna mojej polonistce z gimnazjum za to, że do standardowego kanonu, dorzucała jeszcze powieść młodzieżową bądź jakiś kryminał- zawsze było to urozmaiceniem dla ucznia i skłaniało go do dyskusji o przeczytanej książce. Czyli jak najbardziej zachęcało do czytania.
Inną sprawą są książki klasyczne dla danego gatunku. Otrzymawszy od swojej polonistki zestaw lektur obowiązkowych pokręciłam nosem i unosiłam ze zdziwieniem brwi. Wiadomo, lektury ogwiazdkowane przeczytać należy, ponieważ są one niezbędnikiem do zdania matury z tego przedmiotu. Ale okrajanie spisu do nich nie zawsze jest dobrym sposobem. ''Mistrz i Małgorzata'' jest lekturą pojawiającą się na rozszerzeniu z polskiego zatem osoby na poziomie podstawowym omijają tę lekturę szerokim łukiem. A to jest błędem, ponieważ możemy w niej odnaleźć masę motywów i nawiązań co może stanowić przykład dla maturzysty do rozprawki. Zgadza się?




Wracając jeszcze na chwilę do klasyków i lektur ogwiazdkowanych. Moją radą dla Was jest podchodzenie do tych lektur zadaniowo. Przyjemności z ich czytania czerpać nie musicie, ale jeśli wiecie, że trzeba ją przeczytać, by móc uzyskać dobrą ocenę, bądź lepszy wynik na końcowym egzaminie to nie wahajcie się i sięgnijcie. Obierzcie sobie taki cel. W moim przypadku taką książką była ''Lalka''. Podeszłam do niej czysto ''naukowo'', a ostatecznie zyskała miano jeden z moich ulubionych lektur. Inną kwestią są audiobooki czy ekranizacje, choć te ostatnie nie zawsze gwarantują dobre zapoznanie się z lekturą. Ale audiobook- jak najbardziej, a przyjemny głos lektora może pomóc w przyswojeniu treści.




Świetnym odpoczynkiem od zawiłego języka i przydługich opisów mogą być propozycje lektur książkowych jakie moglibyśmy przeczytać w wakacje bądź  w długie weekendy. Kto z Was zagląda do swoich podręczników z polskiego? Wiele z nich podaje propozycje kilku książek jakie można przeczytać, a które poruszają konkretny problem jaki można rozważać. A to powieści bardzo często wciągają do ostatnich stron. Choćby odnalezione przeze mnie ''Wichrowe wzgórza'' jako książka z nieszczęśliwą miłością.


Nowa reforma oświaty- TAK czy NIE?


Poruszę tutaj tylko kwestię lektur szkolnych. I tutaj jestem zdecydowanie na TAK. Lista jest zróżnicowana i zawiera wiele książek, które zachęcą młodzież do sięgnięcia po nie. Przede wszystkim znajdziemy tam zarówno książki starsze jak i nowsze. Tym samym nie jesteśmy zasypani ciężkimi w odbiorze starszymi lekturami, ale mamy również okazję odsapnąć od trudów języka. Czyli to o co nam najbardziej chodzi.




Są wśród książkoholików i czytelników zwolennicy jak i przeciwnicy lektur. Inni czytają każdą lekturę, a jeszcze inni oglądają każdą ekranizację. Ile ludzi tyle sposobów. Ale pamiętajcie przede wszystkim, że czytacie dla siebie samych. A jeśli nie przypada Wam do gustu język to podejdźcie do lektury jak do celu jaki należy osiągnąć, by pozyskać pewne korzyści. Kto wie, może pośród tylu ksiazek znajdziecie taką, która zostanie z Wami na całe życie?


Zaczytanego dnia!

Wasza Adaline 



Komentarze

  1. Większość szkolnych lektur przeczytałam już po skończeniu szkoły. Wtedy nie czułam przymusu czytania. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie się zdarzało czytać w wakacje książki, które były obowiązkowe w ciągu roku szkolnego. Ale to fakt, bez przymusu nawet przyjemniej siada się do lektury :) Pozdrawiam!

      Usuń
  2. Duży wpływ ma również polonista, na którego trafimy w danej szkole. Często mają oni tendencję zniechęcić ucznia do czytania. ;/ Prędzej bym przeczytała daną pozycję bez wyznaczonego terminu. Gdybym czytała lekturę sama dla siebie, pewnie więcej z nich szczerze by mi się spodobało. ;)

    Jools and her books

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się. Między innymi dlatego uwielbiam moją polonistkę z gimnazjum, bo zachęcała nas nie tylko do lektur szkolnych po których przeczytaniu prowadziliśmy dyskusje, ale również do czytania innej literatury. Wyznaczanie deadlineów też ie jest czymś co lubię. Ja teraz sama dla siebie będę czytać ''Anię z Zielonego Wzgórza'' i wierzę, że ta książka spodoba mi się bardziej niż gdybym czytała ją w szkole na potrzebę testu :) Pozdrawiam gorąco!

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

,,Zanim się pojawiłeś'' Jojo Moyes - Recenzja książki

Podsumowanie 2016 roku i plany na 2017

Kulturalna Mapa BOOK TAG wedłu Adaline